Κατευθυνόμενα όντα,μηχανές λογιστικά αριθμημένες ανάπτυξαν και επιβάλλουν την χειρότερη μορφή  χειραγώγησης.Ανατριχιαστική η πραγματικότητα
Αηδιαστική η γεύση της... Απελπιστική η κατάσταση...πολύ πικρή η γεύση της Δημιοκρατίας αυτής...

Δονείται το κορμί όταν αγανακτώ...Διαλύομαι και ξανασυναρμολογούμαι...γλιστράει και η τελευταία ελπίδα από επάνω μου σαν ψόφιο φίδι...
Ανατριχιαστική η ιδέα του θανάτου...της σκλαβιάς...Με περιμένει  φέρετρο ...ανοικτό...να ζώ μέσα του χωρίς να ζώ...?
Μήτε ο Ήλιος μήτε ο ουρανός η Θάλασσα τα αστέρια τα λουλούδια τα πουλιά ,τα ποτά και οι μουσικές δεν με αγγίζουν πια....Στα αυτιά μου έχω ένα αχό από έναν μακρόσυρτο λυγμό...από χιλιάδες κόσμο...Πώς να σωπάσω τις φωνές?Ένας παράνομος παράλογος εφιαλτικός  δρόμος ανοίγεται μπροστά μου...καλωδιωμένος εγκλωβισμένος βίαιος και εγκληματικός,μα πάνω από όλα μουρόχαυλος....δυστυχώς... ο καθένας την πάρτη του ...ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου....Αγανακτώ με όλους αυτούς τούς ανθρώπους  της εξουσίας του πνεύματος .πού λύση  δεν βρίσκουν και νόμο δεν πράττουν...Αγανακτώ με όλους όλους  και αυτούς που πάνε στην πλατεία και εμένα που δεν πάω αγανακτώ με τον καθένα που είχε χρόνια μια θεσούλα στον Ήλιο και δεν καθάρισε ποτέ μα ποτέ την συνείδησή του την πόρτα του την αυλή του και άφησε μια Ελλάδα ξεραμένη άγονη ακαλλιέργητη,μια Ελλάδα που την έβλεπα καθώς μεγάλωνα να αργοπεθαίνει να καταστρέφεται...και κανένας να μην λέει τίποτα να μην συμφωνεί ποτέ και πουθενά ...και ο καθένας ότι αρπάξει...
Δυστυχώς ...μια  ασυμφωνία ένα μπάχαλο...και τα τραγούδια ίδια ...και ίδια ...Ένα το Χελιδόνι πριν σαράντα χρόνια ...το ίδιο χελιδόνι και τώρα..?.Δεν γίνεται να ζω στο σκηνικό αυτό ...το  παράλογο...όλα σε κίνδυνο...όλα σε συνεγιαρμό...μια διαρκή νεύρωση...ένα Μπάχαλο του νου ένας στραγγαλισμός ...της αλήθειας.....
Τώρα που το θυμήθηκα...το Μπάχαλο είναι μαγαζί στην Ολλανδία Νάιτ κλαμπ που δέχεται τους βιπς πελάτες του οι οποίοι φέρουν τσιπάκι  στο κορμάκι τους...
Τελικά αν είναι να χάσουμε και την ψυχούλα μας ...σίγουρα στα χαμένα θα πάμε....
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Φοβάμαι...
Μα μέχρι εδώ...Το πρόβλημα θα είναι υπαρκτό...κι'εχω πολλά να κάνω...προτού με θάψουν ζωντανό ...οι κραδασμοί του κόσμου....Θα πάω στο βουνό...θα σπέρνω θα θερίζω και θα ζώ...